tłumaczenie: Teresa Serafinowska
Kiedyś byłam poddawana takiemu zastraszaniu, dlatego upubliczniłam tajne działania ukrytych manipulujących programów, które przez dłuższy czas były obecne w mojej rzeczywistości. To dlatego zawsze lepiej być uczciwym i klarownym, nawet w trudnych okolicznościach, w kontaktach z ludźmi wokół siebie, którzy żyją w rzeczywistości trzeciego wymiaru wyrażać siebie i nie zezwalać na to, aby ktoś manipulował jakąkolwiek częścią naszej energii. Istnieją trudne prawdy, których uczymy się na tej planecie, tzw. „kłamstwa przez pominięcie” (ignorancję), to jest coś, co jest bardzo sprytnie wykorzystywane do kontrolowania umysłu i manipulacji tłumami używając zastraszania i nękania ludzi, wywołując w nich lęk. Praktykowane przez ciemnych kontrolerów NAA „kłamstwa prze pominięcie” służą ukrywaniu agend i stanowią dopuszczanie się jednych z najpoważniejszych zbrodni przeciwko ludzkości. Uciekają w tę lukę, aby manipulować ludźmi i nimi sterować - bez ich zgody, w niewidoczny sposób kontrolując ich umysły i zawłaszczając energetyczne prawa do życia jako duchowe istoty z wewnętrzną duchową esencją. Większość ludzi wybiera życie w pokoju, lecz to nie jest to, czego chcą ci z NAA, ponieważ oni uznają zasadę „dziel i rządź”. Trzeba wszystkimi możliwymi siłami się temu sprzeciwiać i chronić się.
Radzenie sobie z zastraszaniem
Jeśli doświadczyłaś / doświadczyłeś zastraszania, nigdy tego nie zapomnisz. Poniższe wskazówki będą przydatne dla jednostek, grup, stowarzyszeń a także dla pracowników Światła. Taktyka zastraszania może przybierać różne formy: groźby prawnego odwetu, ekonomiczne, energetyczne i (choć bardzo rzadko) fizyczne. Zastraszanie może mieć formę ataku psychicznego, agresji ciemnych sił działających w imię prawa, jednak bardziej prawdopodobne jest tu tylko zastraszanie bez odzewu prawnego. Większość akcji związanych z zastraszaniem ma miejsce na poziomie emocji, na przykład obrzucanie wyzwiskami, potajemne organizowanie grup opozycjonistów w celu spolaryzowania społeczności, próby osłabienia waszych grup poprzez stwarzanie plotek i kłamstw, rozdzielanie sojuszników i przyjaciół metodami „dziel i rządź”.
A oto pięć metod zastraszania:
1. Tworzenie podziału.
Grożenie poszczególnym obecnym lub potencjalnym członkom grupy, że utracą pracę lub pozycję w społeczeństwie. Wywoływanie lęku o pracę, pieniądze, możliwość ekonomicznego przetrwania w społeczeństwie. Celem tej taktyki prześladowania jest osłabienie możliwości lub części działania grupy.
2. Odmówienie współpracy z przywódcami.
Traktowanie przywódców grupy jak „orzechy”, lub pomniejszanie ich znaczenia uznając za szaleńców czy ekstremistów. To ma na celu pokazanie słabości przywódców i odizolowanie ich od innych członków grupy.
3. Izolacja grupy.
Główni urzędnicy państwowi, przywódcy społeczni lub opiniotwórcy (na przykład redaktorzy gazet) krytykują działania grupy, wynajdują fałszywe oskarżenia i naznaczają przywódców jako szalonych radykałów. Ta taktyka jest aranżowana, by utrzymywać was zbyt zajętych obroną siebie lub walką między sobą, aby nie być produktywnym.
4. Dziel i rządź.
Oferowanie jednemu z sojuszników (fałszywy przyjaciel) na przykład pieniędzy, prestiżu lub statusu, czegoś, czego pragnie a czego nie zaakceptuje grupa. Celem tej taktyki jest spowodowanie opuszczenia grupy i usunięcia się na ubocze.
5. Podjudzanie do walki.
Zebranie grupy do walki z niektórym sojusznikami (z wykorzystaniem podziałów i strategii przejęcia) lub sponsorowanie nowej grupy w celu walki z Twoją (dodatkowa izolacja strategii grupy). Chodzi o to, aby osłabić waszą energię i wiarygodność w społeczności. To dzieje się cały czas w społeczności pracowników Światła.
CO Z TYM ROBIĆ?
PRACOWAĆ Z PROBLEMEM NATYCHMIAST: Plotki i strach zrodzone przez przeciwników taktyki zastraszania mogą się szybko rozprzestrzeniać za pośrednictwem Twojej grupy (i społeczności), odrywając członków i zwolenników i zatruwając dusze tych, którzy pozostają w grupie. Trzeba działać szybko, jak w przypadku leczenia ukąszenia węża: im szybciej ustabilizujesz pacjenta i usuniesz truciznę, tym mniejszy będzie uraz i uszkodzenia. Strach ludzi wywołany zastraszaniem potraktuj poważnie: Nigdy nie umniejszaj ani nie minimalizuj niczyich obaw ani potencjalnych zagrożeń, nawet jeśli nie ma żadnych jawnych, udokumentowanych przypadków zastraszania. Wasi przeciwnicy starają się szerzyć strach, ponieważ jest to jeden z głównych przyczyn, dla których ludzie nie dołączają do grup obywateli lub podejmują działania, aby pomoc przezwyciężyć opór. Musisz określić powody lęków ludzi i pomóc im sobie z nimi poradzić. Zapytaj „Co najgorszego może się zdarzyć?” Następnie ustal, jak możesz zareagować na ten najgorszy scenariusz. Nasze obawy zwykle ustępują, gdy omawiamy je głośno, zaś nazwanie ich jest pierwszym krokiem do ich przezwyciężenia.
DOKŁADNIE PRZEDYSKUTOWAĆ, CO SIĘ DZIEJE I DLACZEGO WŁAŚNIE W TWOJEJ GRUPIE: Taktyki zastraszania polegają na szerzeniu pogłosek i w przypadku niepowodzeń w grupie wyniesienie problemu na powierzchnię. Wyzwiska, paskudne plotki i inne formy zastraszania często sprawiają, że nasi szanowani, prawi członkowie czują się winni uważając, że musieli zrobić coś złego, skoro pojawił się ten problem, a oni nie wiedzą, dlaczego. Ktoś dotknięty tym problemem może zacząć myśleć, że może grupa jest radykalna, albo że nie wie czy warto, aby sąsiedzi myśleli, że zwariował. Lecz jeśli w obliczu taktyki zastraszania mówisz o tym co i dlaczego się dzieje, oponent desperacko stara się to zignorować, ponieważ zaczynasz skutecznie działać, a Twoja grupa może mieć poczucie spełnienia, a nie winy czy strachu.
SZYBKIE ODWRACANIE TEGO PRZEZ PUBLICZNE WYJAWIENIE TAKTYKI: Odpowiadanie na zastraszanie jest jak Jujitsu: chcesz wykorzystać impet i siłę przeciwnika przeciwko niemu. Ujawnienie celu agendy i taktyki zastraszania szybko to rozprasza i powoduje zaniechanie.
WYKORZYSTANIE OKAZJI DO WZMOCNIENIA GRUPY: Najlepszą obroną grupy przed taktyką zastraszania jest trzymanie się razem i obstawanie za wszystkimi jej członkami. Najlepszy efekt przy próbie zastraszenia przez przeciwnika daje wykazanie się siłą i zdecydowaniem. Silna, demokratycznie prowadzona, aktywna grupa jest najmniej podatna na taktykę zastraszania.
TRZYMANIE SIĘ SWOJEGO STANOWISKA, BYCIE Z NIEGO DUMNYM, I NIE COFANIE SIĘ: Nie usprawiedliwiaj się z tego, za czym obstajesz i dlaczego robisz to co robisz. To jest dokładnie to, co Twój przeciwnik próbuje osiągnąć przez zastraszanie. Jeśli wierzysz w to, co robisz, obstawaj przy tym, aby to umocnić, ponieważ to jest ważna część Twojej kontrofensywy i to umacnia Twoją pozycję i z tego powodu warto bronić i przestrzegać zasad. To jest dobry czas dla Twojej grupy, by zrewidować swoją misję i cele organizacyjne, nie zapominając o wizji i wartościach, które was zjednoczyły.
ŚMIAŁE ODPOWIADANIE I DZIAŁANIE: Poważne próby zastraszania wymagają czegoś więcej niż grzecznej odpowiedzi (to dobra odpowiedź, lecz sama w sobie niewystarczająca). Przy niektórych działaniach fizycznych skuteczne może być otwarte mówienie. Ponieważ skutki zastraszania mogą być paraliżujące, odpowiedź musi skłonić do stanięcia z powrotem na nogi.
ROZPOZNAWANIE PRZYJACIÓŁ I PROSZENIE ICH O POMOC: Gdy masz kłopoty, ważne jest , aby zgromadzić wokół siebie przyjaciół (zwłaszcza jeśli przeciwnik stara się oddzielić ich od Ciebie). Współdziałanie z sojusznikami i osobami wspierającymi pokazuje przeciwnikowi, że się zjednoczyliście, a próba podziału się nie powiodła.
TRZYMAJCIE SIĘ RAZEM I DZIAŁAJCIE ZGODNIE Z ZASADAMI DEMOKRACJI: Atak na jednego członka grupy jest atakiem na całą grupę. Twój przeciwnik chce szerzyć pośród was niezgodę. To nie jest czas, aby ze sobą walczyć. Trzeba zaangażować wszystkich w analizę problemu planując odpowiedź. I dalej kontynuować swoją misję. Nie potrzebujesz bohaterów, którzy będą za Ciebie ryzykować, ani dyktatorów, którzy podejmują wszystkie decyzje.
NA PRZESTĘPSTWA Z NIENAWIŚCI OBYWATELE REAGUJĄ NIENAWIŚCIĄ:
W 1993 roku w Billings w Montanie nienawiść sięgnęła apogeum. Rozdawano ulotki Ku Klux Klan, zbeszczeszczono żydowski cmentarz rodzinny, a przez okno wyrzucono cegły na 5-cio letniego chłopca, który wystawił świecznik podczas święta Hanuka. Społeczność, zamiast pozwalać wzrastać nienawiści, zajęła stanowisko. Szef policji, kościoły i lokalne związki zawodowe odpowiedziały marszami, czuwaniem, uchwałami oraz działaniem. Ukazał się też odpowiedni artykuł w lokalnej gazecie. Od tamtego czasu nie ma już w tym mieście poważnych aktów nienawiści. (Dostarczone przez WORC – 2006 Western Organization of Resource Councils - sieć organizacji społecznych siedmiu państw obejmujących 9700 członków i 44 grupy lokalne).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz